Jedynym obiektem o charakterze zabytkowym zachowanym we wsi jest założenie pałacowo-parkowe,
którego początki sięgają XVIII wieku, kiedy to majątek zarządzany był jeszcze przez zakon benedyktynów w Legnickim Polu.
W 1831 roku majątek nabyła rodzina von Raumer, dla której w 1839 roku wzniesiono pałac, a przy nim założono postromantyczny park. Pałac jest dwukondygnacyjną, murowaną budowlą o zwartej bryle, krytą dachem dwuspadowym, z mocno wysuniętymi ryzalitami w elewacjach północnej i południowej. Ryzalit fasady w górnej partii przechodzi w wieżę. Elewacje obiektu zdobi gzyms koronujący z ostrołukowym fryzem arkadowym. Pod względem architektonicznym całość nawiązuje do neogotyku angielskiego. Od folwarku położonego w północnej części założenia pałac był oddzielony nieistniejącym dziś kolistym gazonem z podjazdem.
Obiekt bez szwanku przetrwał okres II wojny światowej. W latach 1945-47 zajęty został przez rosyjskie władze. Po tym okresie wraz z folwarkiem stał się siedzibą Państwowego Gospodarstwa Rolnego. Obecnie całe załażenie pałacowo-parkowe jest własnością prywatną. Zarysowała się, więc szansa na skuteczną restaurację obiektów, o czym świadczy zaawansowanie prowadzonych robót.