Ten podpiwniczony, dwukondygnacyjny budynek z nieużytkowym poddaszem został wzniesiony z kamienia
i cegły na rzucie prostokąta w XVIII wieku, w miejscu starszego założenia dworskiego. Jest to klasycyzująca budowla ze skromnym detalem architektonicznym przykryta wysokim dachem naczółkowym z licznymi lukarnami typu wole (bawole) oko. We wnętrzu na uwagę zasługuje wspaniały reprezentacyjny kominek z kartuszami herbowymi. Od strony fasady budynku znajduje się półkolista rampa podjazdowa.
Stan ogólny budynku jest dobry. W pałacu po wojnie przez jakiś czas funkcjonowała szkoła, a później mieściły się tu także biura miejscowego PGR-u. Obecnie budynek znajduje się w rękach prywatnych.