Wczesnobarokowy pałac w Raszowej Dużej wybudowano w 1688 roku dla rodziny Jerzego von Lüttichau. Otoczony był on wówczas fosą, nad którą przerzucono dwa mosty, usytuowane po wschodniej i zachodniej stronie budynku. W połowie XVIII wieku pałac poddano rozbudowie, przekształcając go we wspaniałą rezydencję. Przebudowano także most wschodni, wiodący od strony folwarku pod główny portal wejściowy rezydencji. Wykonano wówczas kamienną balustradę z sześcioma postumentami (po trzy z każdej strony), na których ustawiono parami: kamienne latarnie, popiersia w stylu antycznym i dwie rzeźby Calota przedstawiające żołnierza i lokaja. W trakcie rozbudowy rezydencji wykonano także trzeci, niewielki mostek prowadzący do rodowego mauzoleum, usytuowanego w południowo-wschodniej części parku. Od 1911 roku majątek należał do rodziny König – Westphall.
W 1945 r. pałac został splądrowany i podpalony przez czerwonoarmistów, którzy w tutejszym majątku gospodarzyli do końca 1946 roku. Zniszczono także mauzoleum, z którego pozostały tylko ruiny.